Hanne Troonbeeckx IK Ben Heel Hard Geintresseerd In Het Universum Het Heelal & Planeeten & Sterren & Zonnen & Dieren Alle Dieren Katten & Afrikaanse Olifanten & Kikkers & Gorilla & Oerang Oetang & Lekker Eten Gezonde Voeding & Fruit Eten & Kunst Schilderijen & Tv Series & Actie Films & Bodybuilding Biceps & Triceps & Squatten & Traplopen & Thai Boxing & Lachen & Slapen & Gamen Sony Playstation 5 Pro Eind 2022 Release Date Officieel & Eind 2021 Super Nintendo Switch Pro & Eindelijk Dit Weekend Heb Ik Mijn 8K LG HDR UHD TV Eindelijk Beter Knapper TV Kijken 33 Miljoen Pixels & Kooken Pizza Quatro Staggioni & Pizza Margrita & Lasagna & Ik Drink Soms Koffie Van Rombauts Of Zwarte Kat
Tekening*
Tekening*
Tekening*
Marcel Vanthilt
Moest vandaag op ‘t Zuid zijn. Loop ik daar Marcel Vanthilt tegen het lijf.
Marcel Vanthilt van Arbeid Adelt van death disco van PIL van Johnny Rotten van The Sex Pistols maar Marcel Vanthilt nam de naam van de B-kant van de plaat omdat hij niet wist wat de titel was van het originele nummer dus noemde hij de cover maar death disco naar dat ander nummer van de Pistols en toen één van de Pistols op een optreden in België was en wou meespelen op dat nummer want dat was een cover kende hij dat nummer niet maar dat was natuurlijk een ander nummer maar daar gaat het nu niet over maar eigenlijk over Marcel Vanthilt van Arbeid Adelt van de dag dat het zonlicht niet meer scheen van John Terra die daar niet kon mee lachen want hij vond dat niet goed en een verkrachting van zijn dag dat het zonlicht niet meer scheen.
Eigenlijk waren die wel goed, Arbeid Adelt.
Complete hoek af.
Dadaïsme en absurditeit. Wat typisch Belgisch gedagger en gedoe.
We doen maar en vindt men het goed, ok, en anders kunt ge ze kussen.
Enfin, ik zag Marcel Vanthilt op ‘t Zuid wandelen.
Die mens mag dat uiteraard doen.
Ik ben hem voorbij gewandeld. Ik heb niks gezegd ook. Waarom zou ik ook.
En John Terra zelve, met ook wel een mooi liedje. Pure karaoke. Ik kan dat goed, karaoke. Ik ben daar de beste in.
Tekening*
La nuit n’en finit plus – Josse De Pauw
Josse De Pauw komt oorspronkelijk uit Asse, de Arsenaalstraat.
Ik ook. Niet de Arsenaalstraat.
Asse.
Enfin, mijn vader komt uit de Nieuwstraat en heeft met Jos vroeger nog hier en daar gespeeld.
Later, via de kunst, leerde Josse dat er naast de grote Ohler ook nog een kleine Ohler was.
Geen verschrompelde dwerg, maar een jonge god die elektrisch licht geeft.
We kwamen elkaar tegen, betaalden elkaar wat pinten, een wijn, praatten wat, smeten onze glazen kapot tegen de muur en gingen weer weg.
Daar heeft Josse dan een monoloog over gemaakt: “Weg”. Deels beschaafd Nederlands, deels Asses.
Spijtig genoeg kom ik er niet in voor. Ik kan niet alles hebben natuurlijk; the looks, the brains, en dan nog eens een theaterstuk opgedragen aan mij.
Dat komt nog wel.
In alle geval iets om rekening mee te houden.
Wat ik eigenlijk feitelijk wou zeggen is dat ik altijd weer gigantisch ontroerd geraak door Josse De Pauw zijn cover van Petula Clarks “La Nuit n’en finit plus”.
Zo schoon vind ik dat.
The Queen
Remember remember, The Queen heeft in 1978 na twee koppen lauwe koffie met melk een experiment ondergaan waarbij ze supercharged atomic bunnies heeft gebaard. In de gloria in de gloria. Hoera hoera.
Dit was niet naar de zin van de overheid.
De supercharged atomic bunny was gelukkig een mislukking. Helaas bracht het verschillende minikonijntjes voort die zich snel in de aarde groeven en daar wist de overheid noch The Queen iets van. In 2045 zullen ze iedereen komen opeten!
BE WARNED GNARF GGGGHUUUUHHHGG
Sodemieter dus maar rap op van deze bol met de rest van de odyssee nu je nog kan want anders is het over en out.
Geen krypton, noch boterhammen met salami zullen helpen.
Allemaal dood in ‘t kot.
2045.
The Queen.
De overheid.
Supercharged atomic bunnies.
GNARF GNARF.
Foto *
Dieter Ohler 